ICP-OES, czyli indukcyjnie sprzężona plazma z optycznym wydzielaniem emisji spektrometrii atomowej, to zaawansowana technika analityczna stosowana do określania zawartości pierwiastków w próbkach ciekłych. Jest to jedna z metod spektrometrii atomowej, która pozwala na precyzyjne i czułe pomiarowanie wielu pierwiastków jednocześnie.
Główne składniki systemu ICP-OES
- Indukcyjnie sprzężona plazma (ICP) to zjonizowany gaz (zazwyczaj argon), który jest poddawany wysokiemu napięciu, co powoduje jonizację atomów w próbce. W wyniku tego procesu powstaje gorąca i stabilna plazma, w której atomy próbki zostają zjonizowane.
- Optyczne wydzielanie emisji to część spektrometru, która umożliwia pomiar intensywności emisji świetlnej emitowanej przez zjonizowane atomy w plazmie. Ta emisja jest charakterystyczna dla każdego pierwiastka i może być używana do identyfikacji i ilościowego pomiaru jego zawartości w próbce.
Przebieg procesu analizy metodą ICP-OES
Analiza ICP-OES jest bardzo przydatną techniką w analizie chemicznej, zwłaszcza gdy potrzebujemy precyzyjnych wyników dla wielu pierwiastków jednocześnie. Jest szeroko stosowana w laboratoriach badawczych, przemyśle chemicznym, środowiskowym, metalurgicznym, geologicznym i wielu innych dziedzinach. Próbka jest wprowadzana do plazmy poprzez rozpylenie jej kroplami lub w postaci aerozolu. W plazmie dochodzi do jonizacji atomów z próbki. Zjonizowane atomy emitują charakterystyczne linie spektralne, które są rejestrowane przez spektrometr. Analiza jest przeprowadzana dla wielu długości fal (widma) jednocześnie, co pozwala na identyfikację wielu pierwiastków w tym samym czasie. Intensywność emisji jest mierzona i używana do obliczenia zawartości każdego pierwiastka w próbce.
