Kamień kołowy jest powszechnie występującym zjawiskiem. Jest to twardy, kruchy i przestrzenny osad mineralny składający się głównie z węglanu wapnia i węglanu magnezu. Kamień wytrąca się podczas wzrostu temperatury, zmiany pH, odgazowania, zmiany ciśnienia lub odparowania nieuzdatnionej wody. Kamień tworzy się, gdy stężenie soli przekroczy rozpuszczalność w wodzie.
Zapobieganie powstawaniu kamienia kotłowego
Dbanie o to, by kamień kotłowy nie odkładał się w instalacjach wodno-parowych jest bardzo istotne. Jednym ze sposobów jest stosowanie preparatów, służących do uzdatniania wody.
Inną metodą jest zamontowanie zmiękczacza wody przy zaworze instalacji. Usuwa on jony wapnia i magnezu.
Wodę stosowaną w instalacjach grzewczych można również demineralizować. Nie wolno tego robić w przypadku wody przeznaczonej do spożycia.
Istotna jest stała kontrola parametrów wody, tak, by wdrażać czynności zapobiegawcze, zanim dojdzie do szkód spowodowanych przez osad kotłowy. Odpowiednie dbanie o jakość wody sprawia, że instalacje przemysłowe charakteryzują się wysoce wydajną, bezawaryjną i optymalną pracą.
Konsekwencje i przyczyny występowania osadu kamiennego w instalacjach
Najbardziej podatne na osadzenie się kamienia są rury wykonane ze stali. Z kolei mniej podatne są te wykonane z tworzyw sztucznych. Im bardziej chropowata jest powierzchnia, tym osad łatwiej się osadza. Jeśli już powstanie warstwa osadu, proces rozrostu kamienia staje się bardziej dynamiczny. Doprowadza to do zwężenia przekroju rur a w konsekwencji do blokowania przepływu wody.
Kamień, który osadził się wewnątrz instalacji, przyczynia się do występowania awarii.
Osad znajdujący się na elementach wykonanych ze stali może przyczynić się do rozwoju korozji.
Kolejnym problemem jest to, że kamień kotłowy doprowadza do strat ciepła w różnego typu instalacjach grzewczych. Dzieje się tak, ponieważ kamień zmniejsza przepływ wody w rurach, co może powodować lokalne przegrzania i niedogrzania. Już niewielkie nawarstwienie kamienia może prowadzić do problemów.
